M’n wiegie was een stijfselkissie

De ooievaar kwam aangevlogen,
M’n moeder keek angstig omhoog.
Ze was bezig kopjes an ’t drogen,
Toen ie bij ons binnenvloog.

M’n wiegie was een stijfselkissie,
M’n deken was een baaien rok.
M’n wiegie was versierd met strikkies,
M’n warme kruik zat in een ouwe sok.

M’n moeder, ze leefde heel sober,
Ik kwam in een moeilijke tijd.
Het was in de achtste oktober,
De ooievaar die moes me kwijt.

M’n wiegie was een stijfselkissie,
M’n deken was een baaien rok.
M’n wiegie was versierd met strikkies,
M’n warme kruik zat in een ouwe sok.

Veel mensen willen niet weten
Waar of toch hun wieg heit gestaan
Maar ik ben het echt niet vergeten,
De mijne stond in de Jordaan.

M’n wiegie was een stijfselkissie,
M’n deken was een baaien rok.
M’n wiegie was versierd met strikkies,
M’n warme kruik zat in een ouwe sok.

M’n wiegie was een stijfselkissie,
M’n deken was een baaien rok.
M’n wiegie was versierd met strikkies,
M’n warme kruik zat in een ouwe sok.