Witte rozen

Jantje was een kleine kleuter,
enigst kindje, teer verwend
En op zeek’re dag zei moeder
Hoor eens even lieve vent
Als je zoet bent komt er spoedig
een zusje of een broertje bij
Nou dat was wat voor ons Jantje
en het ventje zei toen blij
Wanneer er een klein zusje kwam
Kreeg zij van mij wat moois zeg mam.

Dan gaat mijn spaarpot open
Dan krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar mam ook zo van houdt

Toen de ooievaar verwacht werd
moest Jan met zijn tante mee
En was daar toen voor een nachtje
de zo vrolijke logé
Voor het geld uit Jantje’s spaarpot,
ja wel tien keer nageteld
Was er in de bloemenwinkel
een heel lief boeket besteld
En ’s nachts in bed, nog in zijn slaap
Zei in zijn droom de kleine knaap

Straks gaat mijn spaarpot open
Dan krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar mam ook zo van houdt.

d' And're morgen bij zijn thuiskomst
dacht Jan hee wat vreemd vandaag
De gordijnen zijn zie toch eens
nu nog helemaal omlaag
Snikkend sprak zijn vader Jantje
je hebt nu geen moesje meer
Zij ging vannacht met klein zusje
weg naar onze Lieve Heer
En zachtjes legde Jan ’t boeket
Op ’t dode zusje in het bed.

En wenend zeide Jantje
‘k Bracht witte roosjes mee
Hier mam, hier lief klein zusje
Die zijn voor jullie twee.